Race-day

Het is een beetje laat ... maar dat lijk inmiddels wel traditie te worden voor mijn wedstrijdverslagen. Maar ja beter laat dan nooit :-) - Sinds maandagavond zijn we terug van een heerlijke 5daagse trip naar Berlijn en mag ik terugkijken op en zeer mooie maar zeker ook zeer zware marathon ervaring.

Donderdag 17 september
De trip begon donderdagochtend vroeg voor ons toen we met KLM naar Berlijn vertrokken. Zara hadden we uitlogeren gebracht naar opa en oma en door de vroege vlucht stonden we heerlijk om 10:00 in het centrum van Berlijn waar het een aangename 23 graden was.

Na wat basisshoppen en de lunch ’s middags mijn startnummer opgehaald op de Marathon Expo. Die was georagniseerd op de oude luchthaven Tempelhof in het zuiden van Berlijn, bekend van de luchtbrug in 1946. Een erg mooie historische plaats!

Ik had hier niet de immense sport expo had verwacht die ik daar aantrof in de oude hangars. Zelfs New York is kleiner qua expo en dat wil wel wat zeggen! Alle grote merken waren aanwezig, aangevuld met reisspecialisten en kleinere speciaalzaken. Buiten was er een heel skatepark en typisch Duitse biergarten mit wurst.

De expo bleek pas om 14:00 open te gaan op Donderdag en wij waren er om 14:05. Dus ik had redelijk snel mijn startnummer en loperspakket.

 
Daarnaast ook meteen mijn pre-ordered Adidas marathon- en finishershirt gehaald, en kon het toch ook niet laten om weer een Nike Dir-fit longsleeve shirt mee te nemen. Eens een swoosh addict altijd een swoosh addict …..

Met het ophalen van mijn starnummer groeide ook het besef dat mijn 3e marathon nu echt dichterbij kwam. En de positieve spanning nam dan ook toe. ’s Avonds lekker fout gegeten bij het Hardrock Cafe, dat we na lang zoeken dan toch nog hadden gevonden 

Vrijdag 18 en Zaterdag 19 September
Vrijdag en Zaterdag hebben we lekker rustig aangedaan in Berlijn met een beetje sightseeing, shoppen, varen op de Spree en een uitgebreid bezoek aan de Berliner Zoo (erg mooi!).

Dat is het voordeel als je al eerder in Berlijn bent geweest, de drang om zoveel mogelijk in zo kort mogelijke tijd te doen is er niet. Dus we hebben lekker rustig aangedaan en genoten van de stad en het extreem mooie weer. Beiden avonden ook lekker uit eten geweest met mijn schoonouders die als supportsclub ook richting Berlijn waren gekomen.

 
Zaterdagochtend heb ik toch maar de Friendshiprun laten schieten. Enerzijds kost dit redelijk veel tijd en hadden we andere plannen. ’s Avonds wel aangesloten bij de briefing van HollandRunner waar de laatste details werden besproken. Niet heel veel nieuws, maar toch altijd informatief en leuk om je mede-lopers van te voeren even te ontmoeten. Wel een ellenlange discussie over het wel of niet moeten innemen van extra zout (voor en) tijdens de wedstrijd. Mijn ervaring met klein beetje zout, zeker bij warm weer, is goed en in lijn met het advies van Fysio Dannis, maar iedereen moet gewoon doen waar hij/zij zich goed bij voelt. Maar helaas moest iemand daar kennelijk een heel discussiepunt van maken …..

Anyhoe de update was goed en daarna was het terug naar de kamer, vocht blijven tanken en de spullen voor de volgende ochtend klaar liggen. Want om 06:00 was het reeds appel voor het ontbijt!

Zondag 20 September – Race Day
Iedere loper kent het wel, op de wedstrijddag wordt je net vóór de wekker wakker, ben je toch enigszins gespannen en twijfel je toch stiekem een beetje of je goed voorbereid bent. Maar dat laatste laat je zeker niet aan de andere lopers merken.



Het was vroeg opstaan. Om 06:00 zouden we met de loeprsgroep ontbijten om om 06:45 te vetrekken naar De Ernst Reuter Platz per u-bahn. Hier zouden we aansluiten bij de andere grotere groep van HollandRunner om gezamenlijk lopend naar het startgebied bij de Reichstag te lopen. Een wandeling van een kleine 2,5Km.

(foto: HollandRunner)

Iets voor 08:00 kwamen we aan op het inmiddels al drukke marathon terrein. Hier splitste de groep zich eigenlijk al snel op zoek naar de tenten voor het wegbrengen van de kleding en meteen door te gaan nar de startvakken.

In tegenstelling tot mijn verwachting stond ik niet in startvak G maar eentje er voor in F. Met nog een klein half uur te gaan begon het toch wel te kriebelen …. Maar mijn training was nog nooit zo goed geweest, ik had dit jaar mijn PRs op de 10Km, 12Km, 10EM en Halve Marathon allemaal verbeterd en de conditie voelde goed. Enige was dat ik wellicht toch wat te veel had gelopen in Berlijn en dat de dagen rust voor vertrek door toch veel werken niet rustig waren. Maar ja daar kon je nu toch niets meer aan veranderen.

Loopplan was om toch onder de 4 uur te gaan lopen. Enige dat kon tegenwerken was het weer. De voorspelling van dik 25 graden, strak blauw en zonnig. Dat kon wel eens fout lopen en bleek een kleine drie uur later ook helaas bewaarheid.

Om 09:00 klonk dan eindelijk het startschot en zette de massa zich in beweging. Dit blijft een machtig gevoel met al die lopers, het gejuich, het geklap en de gespannen gezichten om je heen.

Na een kleine 4 minuten passeerde ik reeds de startmatten kon mijn race beginnen. Tempo lag direct lekker op 05:30. Een tempo dat ik de kilometers daarna lekker strak kon houden, met een relatief lage hartslag.

De 4-uurs pacer met ballon die bij mij in het startvak stond was ik al snel kwijt (kwam ook doordat hij zijn ballon na 1Km kwijt was), dus maar besloten toch alleen en voor mijzelf te lopen.

Via de Strasse des !7. Juine en de Sigessaule kwamen we na 2,5Km we weer over de grote rotonde van de Ernst Reuter Platz waar het eerste HollandRunner supporterspunt was ingericht. En zo waar in de massa zag ik Monique ook nog staan 

(foto: HollandRunner)

 De benen voelde super, het ging lekker en ik begon echt te genieten ….. via Alt Moabit, de Reichstag, en Alexnader Platz vlogen de eerste 5Km en 10Km voorbij in 27 minuten 27:26 en 54:43. Lekker vlak en via TwitterSMS stelde ik hier het thuisfront en fellow-tweebs van op de hoogte.

De volgende 10Km via Kreuzberg en Hassenheide gingen ook nog lekker makkelijk en de 20Km werd gepasseerd in 1:49:10. Een schema dat me dik onder de 4-uur moest brengen. De kilometers gingen nog steeds in 5:30 vlak, alleen werd het inmiddels wel warmer en warmer en ging de hartslag ook naar een te hoge hoogte (over de 170). Toen toch maar wat gas terug genomen, maar de inmiddels 26 graden begonnen toch hun tol te eisen. Om mij heen begonnen de eerste lopers reeds te wandelen. Dat was al erg snel!

Bij de Potsdamerstrasse net na het HM-punt stond Monique weer, nu met haar ouders. Die support geeft je toch iedere keer weer een boost….al met al kon ik het toch 25Km redelijk strak door trekken qua snelheid en qua benen. Alleen mijn hartslag ging nu richting 180, ik begon “zout te zweten” en hoofd begon erg warm en bonkend en zoemend te worden. En dat is niet goed…. Natuurlijk had ik wel mijn sportdrank, gels en extra zout bij me en bij de drinkposten goed gedronken, maar nu moest ik echt gas terugnemen of het zou fout kunnen gaan – en dat was het mij niet waard. Dus 25Km tot 30Km iest rustiger aangedaan met een gemiddelde van 5:45 om op 2:46 door te komen. Nog steeds dik onder mijn schema …….

Bij de drankpost 32Km even gestopt om goed te drinken, mijn spons nat te maken, te eten en proberen de hartslag van 180+ naar beneden te krijgen. Op zich ging dat laatst erg goed, maar debenen liepen hierdoor wel vol. Maar met 2:59 als doorkomstijd kon ik op basis van 06:00 per kilometer nog steeds finishen in 4 uur! Dus tanden op elkaar en doorzetten…..

De warmte en mijn lijf daardoor dachten er helaas anders over en tempo ging / moest drastisch naar beneden. De 35Km werd nog gepasseerd in 3:17 wat nog 06:00 per kilometer was tov 32Km, maar daarna werd het vechten …. Om me heen stopte en vielen veel lopers uit en heb ik helaas ook veel (zeker 8) ambulances zien komen en gaan. Ik passeerde het HollandRunner punt op 39Km bij de Potsdammer Platz dan ook helaas pas na 3:45. Dik een half uur over 4Km. Dat is zeer langzaam voor mij doen!

(foto: HollandRunner)

Ook hier weer veel enthousiaste supporters, waaronder Monique en haar ouders. Na een zwakke 39e kilometer door kramp in de kuit (toch vocht te kort denk ik) mij, met de wetenschap dat het nog maar 2Km te gaan was, weer bij elkaar geraapt en doorgezet om in 04:01 Unter Den Linden op te draaien richting Brandenburg Tor und Ziel!

 (foto: HollandRunner)

De laatste 2Km nog in 5:30 er uit kunnen persen om in 04:12:31 (garmin waarneming) de finishstreep te halen …… man wat was ik kapot. Niet zoals in Amsterdam vorig jaar door de pijn en kramp, maar purr gewoon helemaal, maar dan ook helemaal leeg, zwak en verdoofd. Gelukkig moest ik door de drukte blijven lopen (hetzij langzaam) waardoor ik wat kon hestellen. Ik heb het bier maar laten staan en met water de vochtvoorraad weer aangevuld om mijn spullen (strompelend) bij de laatste (!) tent te halen om Monique op te zoeken bij de Family Reunion Area,

Ondanks dat ik teleurgesteld was in mijn tijd (nog steeds), had ik het wel maar weer mooi gedaan en was ik weer een looples en –ervaring rijker. Inmiddels leerde ik ook dat Haille zijn doel van 2:03 ook niet gehaald heeft en in 2:06 was gefinished. Ben dus gelukkig niet enige die het zwaar had :-)

Na de hereniging met Monique en even bij praten met Hans en Aad van HollandRunner lopend richting Potsdammer Platz ….. die wandeling van 15 minuten was nog best zwaar… vervolgesn de metro in en naar het hotel voor een wel verdiend bad!

Bottom-line … een zeer zware marathon, een zeer mooie marathon, toch nog een PR hetzij niet zo groot als ik wilde, een mooie ervaring en daardoor een zeer goede herinnering om op terug te kijken. Nu maar eerst even een weekje bijkomen en zondag de training weer hervatten ….. want een ding is zeker. Ik ga nog een 4e keer, weet alleen nog niet waar en wanneer!