Afgemat door het bos

Na een goede, maar zeker ook koude duurloop op donderdagavond richting Vrouwenakker, Nieuwveen en via De Hoef en de Kromme Mijdrecht naar Uithoorn stond er voor vandaag een duintraining op de agenda.

De nieuwe AKU-trainer voor de lopersgroep Bram (PR op de marathon 2:45!) traint een stuk zwaarder en fanatieker dan Kim. Hij had dan ook aangekondigd dat de training in Bloemendaal geen sightseeing rondje door de duinen zou worden, maar een pittige heuveltraining.

Om 10:00 was het verzamelen bij AKU waar we met een klein groepje (10 man/vrouw) klaar stonden. Het was door de wind bitterkoud en we hadden allemaal wel zoiets van waar zijn we aan begonnen ..... Helaas moest Bram op stand by staan voor een probleem bij zijn (eigen) bedrijf waardoor Bloemendaal niet ideaal zou zijn. Want hij was de enige die de ropute kende. Terplekke hebben we mede door de koude besloten de beschutting op te zoeken van het dichterbijgelegen Amsterdamse Bos, waar iedereen de weg kent (ook zonder Bram).

Na een inloopronde van circa 3Km om goed warm te worden kwamen aan op de zg. Hazenheuvel, waar het even snel rekken en strekken was en toen knallen.

We begonnen met een 5x een crossronde tussen de bomen door over de ongelijk en onverharde grond. Gelukkig hadden we door de vorst goede grip en zakte we niet weg, echter het was wel uitkijken voor de enkels. In de vierde rond bij het aanzetten begon opeens mijn linker hamstring te protesteren en schoot vast. Gelukkig kon ik dit met rekken en strekken goed verhelpen en kon de training gewoon vervolgen.

Na deze 5x cross was het opnieuw 5x volle snelheid heuvelopwaarts, alleen nu over een groter verharde ronde (met langere klim) net naast de heuvel. Hier merkte je dat de groep dit niet gewend was en de afstanden onderling werden wat groter. Eerlijkheid gebied te zeggen dat ik na de 5e keer ook behoorlijk leeg was.

Daar had Bram echter weinig boodschap aan en het werd 3 keer een lange ronde om de heuvel heen, met de opdracht te versnellen heuvelopwaarts. En natuurlijk stond hij halverwege de opwaartse weg om te kijken en aan te moedigen.

Voor diegen die het bos kennen, de heuvel heeft het laatste stukje een venijnig scherp stijgend stuk er in zitten en geloof me na 3 keer was ik blij boven te zijn.

De afronding bestond over 5 snelle ronde van plateau 1 van de heuvel naar plateau 2 en via de trap terug naar beneden. Hier was het nog een keer tanden op elkaar en doorzetten om vervolgens in rustige dribbel naar de auto's terug te lopen, waar Kim (die meetrainde) voor sportdrank en ontbijtkoek had gezorgd

Al met al een goede, maar loodzware training die mij met een moe maar voldaan gevoel naar huis liet gaan!

Nieuw PR 10EM

Vandaag stond de 10EM van Uithoorn, oftewel de Vakantiemakelaarsloop op het programma van mijn eigen AKU.



De vakantiemakelaarsloop is onderdeel van het Zorg & Zekerheid Circuit, waar ook de 10Km van Lisse bij hoorde die ik begin december liep.

Op zich is best leuk om eens zo een loop mee te maken die je eigen vereniging organiseert. In tegenstelling tot eerdere edities waar ik aan meedeed (onder de naam Kenwoodrun) was ik nu iets meer getuige van wat er allemaal bij komt kijken en hoe dergelijk lopen staan en vallen met de bijdrage van de leden.

Dan heb ik het hier niet over de bijdrage van de verkeersregelaars en de vrijwilligers op de wedstrijddag zelf. Die bijdrage is natuurlijk ook al een zeer groot compliment waard, maar de bijdrage van enkele individuen die er het hele weekend (en weken al dan niet maanden) van te voren mee bezig zijn wordt vaak vergeten.

Nu heb ik behoorlijk wat event ervaring maar dat is in de professionele omgeving met professionele bureaus en support. Een dergelijk event als de VAkantiemakelaarsloop valt en staat met de inzet van vrijwilligers die in hun eigen tijd van alles regelen, van lunchpakketten, schoonmaken van parcours, verzamelen materialen, vergunningen, publiciteit en natuurlijk op- en afbouw etc. Dit werd me gisteren overduidelijk toen ik even ging helpen om de vrachtwagens in te laden en waarbij ik redelijk verrast was door de hoeveelheid materiaal die verplaats moest worden, maar ook positief verrast door de teamspririt die er heerst. Chapeau!

Anyhoe vanochtend na een snelle douche op de fiets gesprongen en richting de sporthal gekart. Want om 11:00 was de start van de 10EM en ik vind het toch altijd wel prettig een dik uur van te voren aanwezig te zijn.

De temparuur was nog net boven nul en met een flinke wind was het nog best koud te noemen. Ik was dan ook blij toen ik bij de sportschool was en aan het inschrijven een warme kop koffie kon vastpakken. Dat kon nog wat beloven voor de wedstrijd.....

Een klein kwartiertje later kwam ik Richard tegen. Wij hadden beiden het plan om circa 1:20 te gaan lopen dus we zouden bij elkaar proberen te blijven. Om 10:30 even rustig buiten gaan warmlopen om aan de temperatuur te wennen. Die was, zeker uit de wind, op zich best goed. Na een korte inloopronde toch snel weer naar binnen om daar op te warmen en de spieren te rekken.

Om strak 11:00 klonk het startschot en konden we aan de eerste ronde van 1.500 meter beginnen alvorens de N521 richting Amstelveen op te draaien. Het tempo lag hoog en onder de 5.00 min/km die ik wilde lopen. Richard zag ik al niet meer en dacht dat die achter me zou lopen.

Na een kleine 3Km draaiden we de N521 op en nog steeds was het weer goed. Wind was wel wat harder maar nog redelijk van opzij. Na 5Km zag ik Richard voor me lopen op circa 200 meter afstand. Was hij toch nog harder van start gegaan dan ik. Met een kleine versnelling kon ik het gat dicht lopen en nam de kopppositie in.

Toen we na 6Km de Nesserlaan opdraaiden kregen we echter VOL de win van voren en het tempo ging zeker halverwege drastisch naar beneden. Dit werd echt zwaar. Het was op het zand na redelijk te vergelijke met Egmond, al dan niet zelfs erger.

De gaten tussen de lopers werden groter. Richard liep inmiddels een redelijk stuk achter me en ik kon alleen maar blik op oneindig houden en doorgaan. De hoop was eigenlijk gezet dat we bij de Amstel meer de win vanopzij zouden krijgen. Helaas het tegendeel was waar. Ook hier hoofdzakelijk de wind strak of net schuin van voren.

Mijn geluk was dat ik bij een groepje lopers kon aansluiten die he tempo zeer strak konden houden, waarmee vervolgens de 10Km in 48 minuten werd gepasseerd. Dus ondanks de winst lag ik nog voor op mijn schema van 1:20.

Bij 13Km werd de groep een beetje uit elkaar gelopen en bleef ik met 4 andere mannen over. De koploper was een zeer ervaren lopen die rustig en beheerst het tempo constant hield. Dit was voor mij (in 2 positie) ideaal en zorgden dat ik ondanks de zwaarte van de win het tempo constant kon houden.



De laatste Km konden we nog een kleine versnelling er in brengen om in 1:18:28 (eigen tijd) en/of 1:18:32 (wedstrijdwaarneming zonder chip) de finish te passeren. Een nieuw PR voor mij op de 10EM!

De loop was zwaar, zeer zwaar maar het genot was groot!

NY 2009 wordt Berlijn 2009

In tegenstelling van eerdere plannen heb ik de plannen voor een 2e New York tour uitgesteld naar 2010.
Vakantiedagen-technisch en financieel kwam het niet optimaal uit, zeker gezien het feit dat we eerder dit jaar ook al 3 weken USA gaan doen.
Echterrrrr ik heb gisteren mijn inschrijving op de post gedaan voor de Real Berlin Marathon op 20 september! Nu gaan nog de training :-)

Lance "The Warrïor"

Computer crash

Even een non-running toppic .... want man, wat baalde ik gisteren. ... zat midden in een video bewerking met Pinnacle toen het programma door een geheugenprogramma eruit knalde. Normaal gesproken is dat niet zo heel erg, maar mede daardoor was mijn externe harde schijf (met al mijn foto's, MP3s en videobestanden) helemaal de weg kwijt en onherkenbaar geworden. Opeens was de schijf niet meer NTFS maar RAW en niet meer benaderbaar. Zweet begon me letterlijk op mijn voorhoofd at te tekenen. Ik heb wel ene back maar die was al weer maand, anderhalve maand oud. Je kent het wel ... dat soort klusjes stel je vaak uit. Via google gelukkig terecht gekomen bij een tool EASEUS Data Recovery Wizard Professional dat wonder bovenwonder mijn schijf kon kraken en alle data boven tafel kon halen. Koste wel 90 Euro, maar dat is meer dan waard!! Systeem staat nu te pompen om data over te zetten.

Chaos

Na de goede loopweek vorige week met de Halve Marathon van Egmond als hoogtepunt(je) was deze week een drama qua lopen. Zeg enigelijk maar .... niet lopen. Het was deze week weer eens ouderwets gekkehuis op het werk met dagen en workload die de tijd en energie voor het lopen onmogelijk maakte.

Op de rustdag maandag zat ik reeds om 07:00 op kantoor om een review met het Europese team voor te bereiden, en de rest van de dag rug-tot-rug helenmaal volgepland tot 18:00 uur.

Dinsdag was niet veel beter met een start om 08:00 en 's avonds een diner met een (ander) Europees team in Panama tot 24:00. Echt tijd om te lopen was er dus niet en helaas moest ik mijn baantraining bij AKU laten schieten.

Woensdag hadden we een kick-off sessie in Amsterdam voor het Nederlandse team en om wederom 08:00 waren we op de zaak om de voorbereidingen te treffen (ik was een van de sprekers en moest onze directeur nog preppen). Na een zeer succesvolle dag om 19:00 de deur weer achter me dicht getrokken en snel naar huis om Monique met Zara af te lossen zodat zij kon gaan sporten.

Donderdag zat ik reeds om 05:30 in de auto naar Brussel voor de kick-off met ons team daar. Na 3,5 uur door een K-file op de laatste 20Km voor Brussel nog net op tijd aangekomen om daar meteen on stage te gaan. Plan was om 15:00 weer terug naar Nederland te rijden om in ieder geval een beetje normale werkdag te hebben en ook nog het duurloopje met de groep te kunnen doen. Helaas gooide collega's en het verkeer roet in het eten om en 19:30 kwam in aan in Uithoorn (om de loopgroep te zien te vetrekken). En eerlijkheid gebied te zeggen dat na een werkdag van 14 uur de motivatie en energie om te lopen ook wel wat op waren.

Vandaag lekker rustig (?) thuis gewerkt en ipv te lopen tussendoor een lekkere lange wandeling met Quispel gemaakt en een goed stuk met hem gefietst. Al met al wel 9 uur IBM op de teller vandaag hetgeen het weektotaal brengt op 61 uur .... normaal gesproken is een rustweek in lopen goed, maar dan moet je niet dit soort uren gaan draaien :-)

Hopelijk volgende week beter!

Lance Armstrong Commercial

hij is leuk....

Egmond... het was zwaar

Heb ik weer .... doe ik een keer mee met de Halve Marathon van Egmond, wordt het meteen de zwaarste editie van de laatste 12 jaar!

Twaalf jaar lang waren de omstandigheden in Egmond aan Zee niet zo bar geweest als tijdens deze editie. Met temperaturen rond het vriespunt en een ijzige zuidwesten wind, die strak van voren stond over de 7Km strand en die de gevoeltemperatuur enkel graden deed dalen, was het best een zware maar zeker een zeer mooie loop!

Na een voorspoedige busreis met de Egmond Express van Willem kwamen we circa 11:00 aan in het centrum van Egmond, waar wel wat onverwachts gezeur was met de parkeervergunning van onze dubbeldekker, maar na wat gepraat en gelobby mochten we hem dan toch laten staan in de buurt van de brandweer! Ideaal ... want dit was slechts 10 minuten van de start, en omkleden kon in de bus en spullen lagen gedurende gehele loop bewaakt! Zeker een goede en relaxte manier van naar een loopwedstrijd gaan!

Bij aankomst was het nog wel even twijfelen wat aan te doen, of beter wat uit te laten. Ik had voor de zekerheid zo wel mijn lichte Nike Wind Jack als mijn dikkere winter versie van Mizuno meegenomen, maar de tempratuur was, ondanks dat het beneden nul was, niet heel erg slecht. Gelukkig had ik niet alleen last van deze twijfel en ook mijn medelopers wisten nog niet echt goed wat te doen en wat te verwachten van het weer.

Na een klein stukje gewandeld te hebben toch besloten om het running jack toch uit te laten en alleen in Odlo Thermo en Nike ACG shirt te gaan lopen met Nike muts en handschoenen in combinatie met mijn Oakley tegen de wind in de ogen. Vervolgens was het vaseline op de plekken die koud kunnen worden en in plastic poncho naar de start waar ik Mario en Richard van AKU tegen kwam.

Beiden mannen wilden ongeveer op 1:50 gaan lopen maar zouden 2 startvakken eerder starten om 12:45 in de groep 8000-8999. Officieel had ik nummer 10.042 maar het lukte toch om bij hun in het startvak aan te sluiten. Mario zou wat harder starten en Richard en ik zouden proberen bij elkaar te blijven.

(klik hier voor parkoers in Google Earth)

Na de start ging Richard er best redelijk snel van door, maar na circa 1Km kon ik het gat tot circa 50 a 75 meter dichtlopen en constant houden. Mijn plan was om op het strand weer wat bij te trekken.

De eerste 4Km door Egmond gingen best lekker. De benen hadden wel moeite om warm te worden en de juiste kadans te vinden, maar het tempo zat er met circa 5:15 per kilometer lekker in en het weer viel ook mee. Niet te koud en met een strak blauwe lucht best mooie loopomstandigheden.

Echter toen we het strand opdraaiden was het duidelijk dat het zwaar kon worden. Een straffe wind recht van voren over een smal en toch nog redelijk mul strand. Gelukkig bleken de meeste lopers echte kudde dieren die toch redelijk bij elkaar bloeven waardoor de strook vlak langs de branding vrij bleef en goed te belopen was. Hier kon ik samen met een paar andere lopers het tempo goed vast houden en heb ik redelijk veel andere lopers (business loop) ingehaald. En een ding is zeker dat was op die ondergrond en en met dat weer best een kick. In ieder geval was de zonnebril met opwaaiend zand en de wind van voren een zeer goede optie, want ik kon redelijk ongehinderd doorlopen!

Na een kleine 2Km ook het gat met Richard gedicht en koppositie ingenomen. Echter die moest halverwege het strand een gat laten vallen omdat ik een groep passeerden waar hij niet meer voorbij kwam.

Na 52:28 passeerde ik het 10Km punt om de duinen in te gaan in bij Castricum. Het tempo lag nog steeds goed en ik kon de meeste duinen op goede snelheid pakken. Richard liep inmiddels een stukje achter me. Ook hier kon ik de nodige lopers passeren. De keuze voor geen windjack bleek hier een uitermate goede. In de Duinen was de wind weg en was het in de zon nog best warm!

Helaas toen we na de duinen de geplaveide weg opdraaiden bleek dat ik toch nog een trainigsachterstand had en veel heb moeten geven in de eerste 14 a 15Km. De beentjes werden iets zwaarder en tempo moest ik iets verminderen. Het doemscenario van Amsterdam spookte spontaan door mijn hoofd.....

Gelukkig is het zo ver niet gekomen en kon ik redelijk op tempo mijn wedstrijd voortzetten. Richard passeerden me bij 16Km echter wel met een goede versnelling en ik moets hem laten lopen.

Ik was blij dat we na 19Km Egmond weer inkwamen en nog maar 2Km hoefden te gaan. Vlak voor Egmond zit er nog een hele veradelijk klim in het parkoers waar ik echt even in het rood moest gaan om deze lopend en niet wandelend als zo velen op te gaan. Wandelen zou me eer te na zijn, zeker omdat ik wist dat er vlak voor de finish in de laatste 500 meter nog een hele felle klim zit., Zo eentje waarbij de laatste klim in Central Park van New York niest bij is.....

Deze laatste klim ging best redelijk, hoewel een echte versnelling niet memer mogelijk was hier. Ondanks de weersomstandigheden, een wat matige voorbereiding en een best wel zware laatste 5Km toch nog gefinished in 1:51:56. Oftewel sneller dan de CPC vorig jaar en een ruime minuut onder mijn oorspronkelijke plan!! Ik mag dus terug kijken op een geslaagd debuut op Egmond!

Officiele data:
Naam Ronald Velten
Woonplaats AKU
Afstand Halve marathon recreatie
Categorie Mrecr
Totaal plaats 1878 / 5823
Categorie plaats 1776
Snelheid 11,309 km/uur
10,5 kilometer 55:08
Netto tijd 1:51:56

Een mooie ervaring die ik zeker nog een keer zal doen. Echter nu eerst genieten en voorbereiden op de eigen Vakantiemakelaarsloop van AKU Uithoorn op 25 januari as.

Ps. de foto's volgens snel!!

Ready for Egmond

Zondag is het dan zover de PWN Halve Marathon van Egmond! Om 09:45 vetrek ik met de bus van Uithoorn met "mijn"loopgroep naar Egmond om daar om 12:45 te debuteren op een van de meest aansprekende lopen van Nederland. Plan is een rustige halve te lopen met Richard van AKU op circa 1:53. wat ook in 2008 mijn tijd in Den Haag was tijdens de CPC, en iets boven mijn PR van 1:50 in Haarlem is.

Gisterenavond bij -4 de laatste zware interval training op de baan gedaan voor Egmond onder de leiding van de nieuwe trainer Bram. Ondanks de kou en een verradelijk windje toch erg lekker getraind en het eigenlijk geen moment koud gehad (als je het koud hebt loop je niet hard genoeg)

Na een pittige warming-up stonden er 10x200 en 2x1000 op het programma. Het weekje rust in Winterberg heeft me kennelijk goed gedaan want ik kon redelijk knallen en samen met Hendrik en Mario het tempo redelijk opvoeren en leiden! De 200-tjes gingen gemiddeld in 36 a 37 seconden en de 1000-tjes in 4:10. Ik kon wel merken dat Bram een stuk fanatieker is als trainer dan Kim, maar dat vind ik wel prettig. Een beetje drillen mag wel :-)

Anyhoe training en het goede gevoel bij het koude weer stemmen me gunstig voorn zondag. Om vast in de stemming te komen kan je hier vast van het parcours genieten.