Afgemat door het bos

Na een goede, maar zeker ook koude duurloop op donderdagavond richting Vrouwenakker, Nieuwveen en via De Hoef en de Kromme Mijdrecht naar Uithoorn stond er voor vandaag een duintraining op de agenda.

De nieuwe AKU-trainer voor de lopersgroep Bram (PR op de marathon 2:45!) traint een stuk zwaarder en fanatieker dan Kim. Hij had dan ook aangekondigd dat de training in Bloemendaal geen sightseeing rondje door de duinen zou worden, maar een pittige heuveltraining.

Om 10:00 was het verzamelen bij AKU waar we met een klein groepje (10 man/vrouw) klaar stonden. Het was door de wind bitterkoud en we hadden allemaal wel zoiets van waar zijn we aan begonnen ..... Helaas moest Bram op stand by staan voor een probleem bij zijn (eigen) bedrijf waardoor Bloemendaal niet ideaal zou zijn. Want hij was de enige die de ropute kende. Terplekke hebben we mede door de koude besloten de beschutting op te zoeken van het dichterbijgelegen Amsterdamse Bos, waar iedereen de weg kent (ook zonder Bram).

Na een inloopronde van circa 3Km om goed warm te worden kwamen aan op de zg. Hazenheuvel, waar het even snel rekken en strekken was en toen knallen.

We begonnen met een 5x een crossronde tussen de bomen door over de ongelijk en onverharde grond. Gelukkig hadden we door de vorst goede grip en zakte we niet weg, echter het was wel uitkijken voor de enkels. In de vierde rond bij het aanzetten begon opeens mijn linker hamstring te protesteren en schoot vast. Gelukkig kon ik dit met rekken en strekken goed verhelpen en kon de training gewoon vervolgen.

Na deze 5x cross was het opnieuw 5x volle snelheid heuvelopwaarts, alleen nu over een groter verharde ronde (met langere klim) net naast de heuvel. Hier merkte je dat de groep dit niet gewend was en de afstanden onderling werden wat groter. Eerlijkheid gebied te zeggen dat ik na de 5e keer ook behoorlijk leeg was.

Daar had Bram echter weinig boodschap aan en het werd 3 keer een lange ronde om de heuvel heen, met de opdracht te versnellen heuvelopwaarts. En natuurlijk stond hij halverwege de opwaartse weg om te kijken en aan te moedigen.

Voor diegen die het bos kennen, de heuvel heeft het laatste stukje een venijnig scherp stijgend stuk er in zitten en geloof me na 3 keer was ik blij boven te zijn.

De afronding bestond over 5 snelle ronde van plateau 1 van de heuvel naar plateau 2 en via de trap terug naar beneden. Hier was het nog een keer tanden op elkaar en doorzetten om vervolgens in rustige dribbel naar de auto's terug te lopen, waar Kim (die meetrainde) voor sportdrank en ontbijtkoek had gezorgd

Al met al een goede, maar loodzware training die mij met een moe maar voldaan gevoel naar huis liet gaan!