DNF

Gisteren was de traditionele Kwakelse Polderloop die voor de 20e keer door AKU werd georganiseerd van het zg. Polderfeest. Net als bijna alle vorige jaren was het weer bloedmooi weer en de teller stond op maar liesft 32 graden bij aanvang. Voor diegene die de polderloop niet kennen dit is een 10Km wedstrijd over de dijken bij De Kwakel, zonder en wind en dus met dit weer in de volle zon.

Na het werk bij thuiskomst had ik wel gezorgd dat ik genoeg gedronken had en ook tijdens het traditionele uurtje wachten voor de start nog ruim 500Ml sportdrank naar binnengwerkt.

Om 20:00 uur klonk het startschot en stond het kwik helaas nog steeds boven de 30 graden. Mijn plan was om enigszins rustig aan te doen, maar op de een of andere manier liep ik al weer snel op 04:30 per kilometer, goed voor een schema van 45 minuten. En dat was dus niet slim.

Reeds bij 3Km kreeg ik het zwaar en waren adem en harstslag niet onder controle en nog nooit heb ik zo uitgekeken naar een drinkpost op de 4Km. Bij de Polderloop is de 10Km opgedeeld in een 4Km en 6Km lus. Ik had michiel gevraagd om bij doorkomst na de 4 mij een fles drinken aan te geven om de verloren vochthoeveelheid aan te vullen. Dat had ik beter niet kunnen doen. De combinatie van de verkoudheid van afgelopen week, de warmte, het te hard van start gaan en de smaak van de nieuwe sportdrank van AH maakt dat het licht echt uitging bij mij en dat maag, darmen en hoofd begonnen te protesteren op ± 4,8Km.

Normaal als ik het zwaar heb, zoals bij de Kikarun waar het ook warm is, loop ik er wel doorheen. Maar nu had ik zoiets van dit gaat niet goedkomen. Dus afhaken of omvallen. De keus was snel en makkelijk: AFHAKEN. Zeker daar ik zondag nog een 25er wil lopen.

Dus uitgestapt n teruggewandeld naar de finish. Daar aangekomen nog wel even moeten zoeken naar de fanclub en tijdens het zoeken nog de nummer 1 zien binnenkomen in 29:54! RESPECT! zeker bij dit weer.

De blik op de gezichten van Sabina en Petra waren wel grappig toen ze me zagen. Die dachten dat ik ook al binnen was. Maar de tijd van 38 minuten die dat betekent zou hebben is niet geheel realistisch.

Vond het wel wat lullig voor Zara, die speciaal mocht opblijven om papa aan te moedigen. Die was n voor niets meegesleept, maar ja as usual was ze wel weer heel blij mij te zien :-)

De 20e Polderloop 2008 gaat dus als mijn eerste DNF (did not finish) in de boeken. Moet je ook een keer meegemaakt hebben